Սերժ Թանգյանը՝ ԱՄՆ հայ համայնքի մասին

Հանրահայտ հայազգի երգիչ Սերժ Թանգյանը «KCET» հեռուստաալիքին տրված հարցազրույցում անդրադարձել է ԱՄՆ հայ համայնքին և այդ համայնքի ազդեցության մասին, որն այն ունեցել է իր վրա։ Մեջբերում եմ հարցազրույցը.

Կարող եք ներկայացնել, թե ինչպիսի՞ն է եղել ձեր արվեստի ծնունդը՝ Լոս Անջելես տեղափոխվելուց հետո, եւ ինչպե՞ս այդ իրադարտձությունն ազդեց Ձեր, որպես մարդ, եւ որպես արտիստ կայացման վրա:

-Ծնողներս ԱՄՆ են եկել 1975-ին, երբ Լիբանանում քաղաքացիական պատերազմ էր սկսվել: Այդ շրջանում բավականին շատ հայեր լքեցին Լիբանանն ու եկան ԱՄՆ, կամ այլ վայրեր: Այստեղ բազմաթիվ հայեր են ապրում, այնպես որ, ես մեծացել եմ Լոս Անջելեսում՝ հայկական միջավայրում, գնացել եմ հայկական դպրոց, հետո ավարտել Կալիֆոռնիայի Նորթրիջի համալսարանը: Կարծում եմ, այն, որ հայկական միջավայրում մեծանալով՝ զգացի ժողովրդավարության մեջ Հայոց ցեղասպանության հերքման երկերսանիությունը, ստիպեց ինձ գիտակցել նաեւ այլ բաներ, եւ այդ ամենը ինձ կյանքում ակտիվիստ դարձրեց: Եկավ պահ, որ ինքս ինձ հարցրի՝ որքա՞ն ուրիշ հարցեր են հերքվում քաղաքական ու տնտեսական նկատառումներով, ու թաքցվում հասարակությունից, որովհետեւ այն պետք է այս կամ այլ երկրի որոշակի մարդկանց դասին: Եվ դա ինձ շատ հարցերի նկատմամբ բաց դարձրեց, լինեն դրանք մարդկանց իրավունքների, բնության պահպանության, կենդանիների պահպանության, աշխատանքի, անհավասարության կամ անարդարության հարցեր: Այնպես որ, իմ կյանքում՝ արդարության հաղթանակի համար ուղիներ փնտրելը մեծ նշանակություն ունի, որովհետեւ, ես կարծում եմ, որ դա աշխարհը գեղեցկացնում է:

Ինչպե՞ս կբնութագրեիք Լոս Անջելեսի հայ համայնքի մշակույթը: Կա՞ ինչ-որ առանձնահատուկ տարր, որը կարելի է որոշակիացնել:

-Լոս Անջելեսի հայ համայնքը բաղկացած է աշխարհի տարբեր երկրներից եկած մարդկանցից: Շատ հայեր այստեղ են եկել հենց Հայաստանից, բայց նաեւ կան, որ գաղթել են Մերձավոր Արեւելքի երկրներից եւ Եվրոպայից: Հյուսիսային Կալիֆոռնիայի Ֆրեզնո քաղաքում հայերն ապրում են արդեն հարյուր տարուց ավելի, իսկ արեւելյան ափին, Բոստոնի մերձակայքի Ուոթերթաուն քաղաքում եւս հայ համայնք կա:

Հայերն ունեն միասնականացնող որոշ հարցեր, օրինակ՝ Օսմանյան կայսրությունում, որն այժմ Թուրքիան է, մեր ժողովրդի նկատմամբ 600-ամյա հալածանքները, մասնավորապես Հայոց ցեղասպանությունը եւ այլն: Բացի այդ, կերակուրը, երաժշտությունը, արվեստը, միջոցառումները, կենցաղը, կենսակերպն ու գործողությունները:

Դուք Ամերիկա եք եկել 1975թ-ին: Ինչպիսի՞ն եք տեսնում ամերիկայի հայ համայնքը այժմ, մոտ 40 տարի անց:

-1975-ին Լոս Անջելեսում շատ փոքրիկ հայ համայնք կար: Այժմ այն հասել է, պարզապես չգիտեմ թվերը, հսկայական չափերի: Դուք գիտեք Գլենդեյլն ու Հոլիվուդի «Փոքր Հայաստան» թաղամասը: Սա երեւի ամենամեծ, կամ իր մեծությամբ երկրորդ հայ համայնքն է Հայաստանից հետո: Այ այսպիսի փոփոխություններ են եղել համայնքում: 70-ականներին ինձ համար Գլենդելը հայերի հետ ոչ մի կապ չէր կարող ունենալ, քանի որ այնտեղ գրեթե հայ չկար: Համայնքում շատ փոփոխություններ են կատարվել, սակայն ինձ համար դժվար է հստակեցնել, թե մասնավորապես՝ ինչպիսի: 

Հարցազրույցի աղբյուրը